به گزارش خبرنگار بشری، واگذاری سواحل با عناوین مختلف این بار با عنوان “پروژه تفریگاه ساحلی بانوان” در سواحل تورگان قشم درحال تکرار شدن است و ۱۳۶ هزار مترمربع از این سواحل برای اجرای پروژه اختصاص پیدا کرده است.
توسعه گردشگری، عنوانی است که به بهانه آن، سواحل واگذار می‌شود، اما این سوال اساسی مطرح می‌شود که سهم مردم جزیره از این پروژه‌ها چه خواهد بود و آیا اجرای چنین طرح‌هایی ضرورت دارد.
اگر قرار است توسعه اتفاق بیفتد باید “توسعه پایدار” باشد که یکی از اصول آن توجه به نتایج اجتماعی موضوع است، اگر توسعه، مردم را از هویت خود دور کند و با محدودیت بدون مزایا همراه باشد، نمی‌توان نام توسعه پایدار بر آن نهاد و بنابراین در نهایت افراد خاصی هستند که از آن بهره خواهند برد.
کاهش دسترسی مردم به ساحل به بهانه پروژه‌های گردشگری
ساحل برای مردم قشم و هر ساحل نشینی با هویت آن‌ها گره خورده و تبدیل آن به پروژه گردشگری به نوعی دور کردن مردم از هویتشان است و حتی سهم دسترسی آن‌ها به ساحل را کاهش می‌دهد.
مردمی که امروز هر زمان بخواهند برای دوری از مشغله‌ها، رسیدن به آرامش، دورهمی، تفریح یا کار به ساحل پناه می‌برند با تبدیل شدن به مجتمع از این امتیاز منع می‌شوند.
البته مسئولین که در جمع مردم هم حضور پیدا کردند، ادعا داشتند برداشت آن‌ها اشتباه است و خصوصی سازی در کار نیست، اما وسعتی که برای این پروژه در نظر گرفته شده مساحت قابل توجهی است و تجربه ثابت کرده هرجا سرمایه‌گذار ورود کرده در نهایت احتمال محدودیت برای مردم بومی و یا حتی تغییر کاربری با عنوان‌ها و بهانه‌های مختلف دور از انتظار نیست.
علاوه بر مردم، اکوسیستم و بافت بومی این سرزمین کهن و بزرگترین جزیره ایرانی هم با ساخت و ساز در معرض تهدید قرار می‌گیرد.
شفافیت درباره اجرای پروژه‌ها حق مردم جزیره است
مردم و قشم‌وندانی که همیشه همراه مسئولین بوده و در سختی‌ها پشتیبانی خود برای حفاظت از این آب و خاک را ثابت کرده و پیشقدم بوده‌اند، حق دارند که با آن‌ها با شفافیت برخورد شود.
شفاف سازی دقیق، کامل و البته به‌موقع درباره جزئیات این طرح‌ها، سرمایه‌گذار پروژه و راهکارهایی که برای حفظ اکوسیستم و دسترسی عمومی درنظر گرفته شده ضرورت اساسی دارد.
مردم قشم که پیش از این هم با ماجرای واگذاری رمچاه مواجه شده بودند، با این طرح‌ها و زمزمه‌هایی که از ایجاد پروژه‌ای دیگر در نزدیکی “ریگو” شنیده می‌شود و عدم شفافیت با آن‌ها، اعتماد خود را به مسئولین منطقه آزاد از دست داده‌اند.
این موضوع در شعارهایی مانند “مسئولین بی‌کفایت نمی‌خوایم” مسئولین بی تفاوت نمی‌خوایم” و مسئولین خائن نمی‌خوایم” “منطقه آزاد نمی‌خوایم” به طور واضحی بازتاب پیدا کرده است.
مردم از عملکرد مسئولین منطقه آزاد و عدم روراستی آنان ناامید شده‌اند، در این شرایط شاید ورود بازرسی و یا مسئولین کشوری بتواند نقطه امیدی باشد.
