به گزارش خبرنگار بشری خبر، در دل صنعتی‌ترین استان جنوبی کشور که میزبان ده‌ها پالایشگاه، مجتمع پتروشیمی، بنادر تجاری و مناطق آزاد و ویژه اقتصادی است، فقر آموزشی چهره‌ای نگران‌کننده پیدا کرده است.
بررسی‌های انجام‌شده با همکاری اداره‌کل آموزش و پرورش، سازمان بهزیستی و منابع میدانی نشان می‌دهد بیش از ۴۸۰۰ دانش‌آموز تحت پوشش بهزیستی در استان هرمزگان به‌دلیل ناتوانی در تأمین هزینه‌های ثبت‌نام، خرید لباس فرم، کتاب و لوازم‌التحریر از حضور در مدارس بازمانده‌اند.
در مجموع، برآوردها حاکی از آن است که بیش از ۲۷ هزار دانش‌آموز هرمزگانی در مناطق مختلف استان، از جمله شهرستان های شرق استان و مناطق پیرامونی صنایع نفت و گاز، نتوانسته‌اند سال تحصیلی جدید را آغاز کنند.
حدود ۲۵ درصد از این کودکان در خانواده‌هایی زندگی می‌کنند که درگیر آسیب‌های اجتماعی یا معیشت‌های پرخطر مثل قاچاق سوخت هستند، اما ۷۵ درصد دیگر صرفاً به‌دلیل فقر مالی از تحصیل بازمانده‌اند؛ این آمارها واقعی و تأییدشده‌اند.
استان هرمزگان با دارا بودن پالایشگاه بندرعباس، صنایع فولاد، آلومینیوم، مناطق آزاد قشم و کیش و ده‌ها شرکت فعال در حوزه انرژی و ترانزیت، یکی از مهم‌ترین قطب‌های اقتصادی کشور است؛ اما در مقابل این ثروت و ظرفیت عظیم، بخش زیادی از جامعه محلی به‌ویژه در روستاها و حاشیه شهرها با فقر و نابرابری روبه‌رو هستند.
کارشناسان می‌گویند نبود سازوکار مؤثر برای تخصیص سهم صنایع از مسئولیت اجتماعی و عدم اجرای برنامه‌های هدفمند حمایتی، موجب شده این استان با شکاف عمیق طبقاتی و آموزشی مواجه شود.
هزینه تأمین اقلام ابتدایی تحصیلی در استان به‌ویژه در مناطق دور از مرکز، برای هر دانش‌آموز بین ۲ تا ۳ میلیون تومان برآورد می‌شود؛ رقمی که بسیاری از خانواده‌های کارگری و صیادان توان پرداخت آن را ندارند.
یک کارشناس اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار ما گفت: هرمزگان نماد تضاد فقر و ثروت است، از یک‌سو کشتی‌های صادراتی و پالایشگاه‌های بزرگ در ساحل فعال‌اند و از سوی دیگر کودکان همین مناطق حتی توان خرید دفتر و کفش مدرسه ندارند؛ اگر صنایع به مسئولیت اجتماعی خود در قبال مردم محلی عمل نکنند، این شکاف اجتماعی در آینده تبدیل به بحران امنیتی و فرهنگی خواهد شد.
کارشناسان حوزه اجتماعی و آموزشی در پی انتشار آمار بازماندگان از تحصیل در استان هرمزگان، مجموعه‌ای از راهکارهای عملی برای کاهش فقر آموزشی و حمایت از کودکان محروم این استان ارائه کردند.
بر اساس این پیشنهادها، چهار محور کلیدی برای ساماندهی وضعیت موجود و استفاده از ظرفیت اقتصادی استان مطرح شده است: تشکیل صندوق حمایت از تحصیل کودکان هرمزگان با مشارکت صنایع بزرگ، مناطق آزاد قشم و کیش، بنادر تجاری و نهادهای خیریه؛ به‌منظور تأمین هزینه‌های ثبت‌نام، پوشاک و لوازم‌التحریر دانش‌آموزان محروم، الزام صنایع و بنادر استان به اختصاص حداقل یک درصد از سود سالانه خود به طرح‌های آموزشی، بازسازی مدارس فرسوده و تجهیز مدارس حاشیه‌نشین در مناطق کمتر برخوردار، اجرای پویش استانی با عنوان «هر کودک، یک فرصت» برای تأمین لباس و لوازم‌التحریر رایگان در مناطق روستایی و حاشیه‌ای با مشارکت صنایع و خیرین محلی و پایش سالانه وضعیت تحصیل دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل با محوریت استانداری هرمزگان، اداره‌کل آموزش و پرورش و سازمان بهزیستی به‌منظور شناسایی دقیق‌تر خانواده‌های نیازمند و جلوگیری از تکرار این چرخه فقر آموزشی است.
در حالی که شعله‌های پالایشگاه‌ها و روشنایی بنادر شب‌های بندرعباس و قشم را روشن می‌کنند، هزاران کودک در سایه همین صنایع، از روشنایی کلاس درس جا مانده‌اند.
اگر سازوکار مشخصی برای مشارکت صنایع در عدالت آموزشی ایجاد نشود، فقر آموزشی در هرمزگان می‌تواند به بحرانی پایدار بدل شود؛ بحرانی که پیامدهای آن از مرزهای استان فراتر خواهد رفت.
